اگر به قسمت "مواد تشکیل دهنده" روی بسته بندی غذاهای آماده خود نگاه کنید، در بیشتر موارد، نام نگهدارنده های پیشگامان شیمی قابل مشاهده است.

نگهدارنده ها برای بهبود طعم، ظاهر، بافت یا افزایش عمر مفید استفاده می شوند. برخی از این مواد به عنوان خطرات سلامت شناخته شده اند و بهتر است مصرف آنها را محدود کنید.

مونو سدیم گلوتامات

مونوسدیم گلوتامات یا (MSG) یکی از محبوب ترین افزودنی های غذایی است که برای بهبود طعم غذا استفاده می شود. در بسیاری از غذاهای فرآوری شده مانند غذاهای یخ زده، تنقلات شور و سوپ های کنسرو شده یافت می شود. مطالعات بررسی اثرات MSG بر سلامت انسان در سال 1969 آغاز شد و به نظر نمی رسد این ماده برای سلامت روان انسان مضر باشد. اما می تواند باعث افزایش وزن و متابولیسم شود. از دیگر عوارض مصرف زیاد این ماده در برخی افراد سردرد، تعریق و بی حسی است.

رنگ های خوراکی مصنوعی

یکی از بحث های جدی اخیر درخرید استابلایزر خوراکی، تاثیر رنگ های مصنوعی است که برای تغییر رنگ غذا استفاده می شود. رنگ های خاصی مانند آبی 1، قرمز 40، زرد 5 و زرد 6 اغلب با بروز علائم آلرژی در برخی افراد همراه است. علاوه بر این، با توجه به مطالعات انجام شده بر روی رنگ مصنوعی خوراکی، باعث بیش فعالی در کودکان آلرژیک می شود. مصرف بیش از حد غذاهای حاوی این رنگدانه ها می تواند در دراز مدت منجر به بیماری تیروئید شود.

نیترات سدیم

نیترات سدیم در گوشت های فرآوری شده مانند سوسیس و کالباس برای جلوگیری از رشد باکتری ها در محیط غذا استفاده می شود. مطالعات نشان می دهد که مصرف مقادیر زیاد این ماده خطر ابتلا به سرطان سینه، معده، مثانه و روده بزرگ را افزایش می دهد.

صمغ گوار

این ماده یک کربوهیدرات با زنجیره بلند است که برای اتصال ساختارهای غذایی به یکدیگر استفاده می شود و اغلب در تولید استفاده می شود. کاربردهای اصلی صمغ گوار شامل بستنی، سالاد و سوپ است. اما پس از استفاده در بدن منبسط می شود و مشکلاتی مانند انسداد مری و روده کوچک ایجاد می کند.

شیرین کننده های مصنوعی

شیرین کننده های مصنوعی در بسیاری از غذاها استفاده می شود. از عوارض جانبی این شیرین کننده ها می توان به سردرد و افزایش حساسیت در برخی افراد اشاره کرد.

چربی های ترانس

چربی ترانس نوعی چربی غیراشباع است که تاریخ انقضای غذاها را به تاخیر می اندازد. از این ماده در بیسکویت، غذاهای آماده و پاپ کورن استفاده می شود.

طعم مصنوعی

همانطور که از نام آن پیداست، طعم دهنده های مصنوعی برای بهبود طعم غذا استفاده می شود و اغلب در میان وعده ها، ذرت بو داده، نوشیدنی هایی مانند نوشابه و آبمیوه های مصنوعی و کلوچه ها، کیک ها و آب نبات ها یافت می شود. تحقیقات نشان می دهد که پس از مصرف مواد غذایی با طعم های مصنوعی، تولید گلبول های قرمز خون به شدت کاهش می یابد و این امر اثرات مضر زیادی بر روی استخوان ها خواهد داشت. برای کاهش اثرات افزودنی ها سعی کنید کمتر از غذاهای آماده و فرآوری شده استفاده کنید. سعی کنید غذاهای طبیعی و تازه را در برنامه غذایی خود بگنجانید.